به نام خدا
وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: مَنْ جَرى فِى عِنانِ أَمَلِهِ عَثَرَ بِأَجَلِهِ. حکمت شماره 18 نهج البلاغه
امام علیهالسلام (در نکوهش آرزوی دراز) فرموده است: هر که دنبال آرزوی خود بشتابد و مهارش را رها کند مرگ او را میلغزاند (به آرزویش نرسیده میمیرد، پس در پی آرزوهای دراز نروید و از مرگ غافل نباشید).
زندگی من وتو:
تا 4 و 5 سالگی چیزی نمی فهمیم واما بعد از 4 و 5 سالگی:
کی می تونم به مدرسه بروم؟
بعد از مدرسه رفتن: کی می تونم به مقطع بعدی(راهنماییی) برم؟
بعد از راهنمایی: کی می تونم به دبیرستان برم و انتخاب رشته بکنم؟
بعد از دبیرستان: کی می تونم به دانشگاه برم؟
در دانشگاه: برا آینده شغلی و ازدواج چه کار کنم؟
بعد از کار و ازدواج: کی بچه دار می شم؟
بعد از بچه دار شدن: کی بچه راه می ره؟ کی به مدرسه میره؟ کی بزرگ می شه؟ کی زن می گیره؟ کی نوه دار می شم و...؟
بعد از همه این ها هم : کی عزرائیل میاد؟
نکته امروز: زندگی ما خواسته و ناخواسته بین آرزوها می گذرد. یادمون باشه که این قدر به آرزوهای دور و دراز نپردازیم و با هر شرایطی زندگی کنیم. آخه هر لحظه ممکنه مرگ جلوی آرزو های ما رو بگیره.
به قول آقای امید مجد:
هر کسی که تاخت در دشت امل(آرزو)
پیشتر از آرزو، بیند اجل